ای دل

           سه فرقه
اهل دنیا سه فرقه بیش نیند
چون طعام اند و همچو دارو و درد
فرقه ای چون طعام در خوردند
که از ایشان گزیر نتوان کرد
باز جمعی چو داروی دردند
که بدان گَه گَه است حاجتِ مرد
باز جمعی چو دردِ باضررند
تا توانی به گِردِ درد مَگرد

دیوان ابن یمین فریومدی، قطعهٔ ۲۱۷

       *****************

          ای دل  
ای دل از احداث روزگار ، نگردی
بدکُنش و زشتخو که نیک نباشد
مستِ خراباتِ عشق را به ملامت
سنگ مزن بر سبو که نيك نباشد
در پسِ آزادگان به هیچ طریقی
پیش کسان بد مگو که نيك نباشد
گر بديی بیند از تو کس که مبیناد
زود دلش را بجو که نيك نباشد
یارِ کهن را به هیچ رو مده از دست
بَهر حریفانِ نو که نيك نباشد
با همگان باش یکزبان و مگردان
رشتهٔ وحدت دو ، تو که نيك نباشد
هر که بداند که بد چگونه قبيح است
هیچ نیاید از او که نيك نباشد

دیوان ابن یمین فریومدی، قطعهٔ ۲۰۷