خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)

[email protected]  

مطالبی در اینجا درج می شود که ؛

1ـ درباره یا پیرامون «فریومد/فرومد» باشد.  

2ـ جنبۀ (تاریخی،علمی،فرهنگی) داشته باشد.

3ـ کار علمی یا قابل توجّه از « فریومدیها/فرومدیها» باشد.

خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...

[email protected]  

مطالبی در اینجا درج می شود که ؛

1ـ درباره یا پیرامون «فریومد/فرومد» باشد.  

2ـ جنبۀ (تاریخی،علمی،فرهنگی) داشته باشد.

3ـ کار علمی یا قابل توجّه از « فریومدیها/فرومدیها» باشد.

خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...

عید نوروز مبارکآغازِ سالِ 1403 خورشیدی از این سبدِ طبقاتی می توان برای خُشک کردنِ میوه و سبزی استفاده کرد . این سبد 5 طبقۀ قابلِ استفاده دارد ، بالاترین طبقه وارونه نَصب شده تا از ورودِ حَشره جُلوگیری شود . وسایلِ مورد نیاز : 6 عدد غَربال ، 3 عدد چوب ( دسته بیل ) ، توری به اندازۀ دور طبقه ، مقداری پیچ و مهره با توجّه به اینکه 3 پایه دارد ، پس 3 دهنه دارد ، 2 دهنۀ آن با توری فلزی به صورتِ ثابت بسته شده است . 1 دهنۀ آن با توری پلاستیکی یا پارچه ای پوشانده شده ، یک طرفِ آن ثابت و طرفِ دیگر متحرّک است .یعنی به صورتِ پَرده به عُنوان دَربِ این میوه خُشک کُنِ طبیعی استفاده می شود . خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...ادامه مطلب

هُوَ الباقیشَمعَکِ خاطِراتمُحَمَّدیوسُف شَهنَما ـ برای آقای مهدی یاقوتیان.................................نانِ فِلفِل رسید ، مَهدی جانبا کتابی که بود هَمرَهِ آنمَثَلِ فِلفِل و فُرومَدِتانمَثَلِ زیره است با کِرماندر شِشُم روز از مَهِ اِسفَندروزِ یکشنبه ، نیمۀ شَعباناَوّلین آیه ­ای که آوردهشیخِ اُستاد ، شاعرِ دوراندر گُلِستانِ خویش ، دیباجِهآلِ داوود و شُکر را به میانلاجَرَم بَنده پاس می ­دارملُطفهای تو را برادر جانیادِ ایّامِ رَفته به خیرچهل و یک سال و بیشتر از آنیادِ سادات هم گِرامی بادحَسنی ، هاشمی و هاشمیانخانۀ مَعرِفَت که ما بودیمچند سالی در آن سَرا ، مِهماناز خُدای کَریم می ­خواهمبهرِ آن مَرد و همسَرش غُفرانیادِ عبّاسِ اَحمدی به خیرزود کوچید و گَشت نَهانجِنس و چای خَرید می ­کردیماز دُکانها و خانه ­ها آسانقاتقی بود و کَشک و بود و کَرِهنانهای تَنوریِ اَرزاناز دُکانها ، مَغازۀ صالحآن طَرَف­تر دُکانِ حاج قُربانشنبه ­ها و دوشنبه دایر بودجَلسه ­های حَدیث با قُرآنکوچه پَسکوچه­ های فَریُومَداز مَحَلِّ پَشَند و کویِ جَنانسَرِ سَنگی که بود میدانگَهمسجدِ جامِع و حَوالیِ آنپَرسِه در کوچه باغ ، عالی بودعَصرگاهانِ مِهر یا آبانباغ و آرامگاهِ ابنِ ­یَمینهست کَس را به سویِ خویش کِشانکه بیا نَزدِ ما کَمی بِنشینیا نَمی بر مَزارِ ما بِفشانیادِ اَیّامِ بر باد رَفته به خیرروزهایی چو اَبرها گُذَرانخویش را بر زَمین کَمی یَلِه کُنقِطعِه ­ای دستِ کم زِ ما بَرخوانوقتِ رَفتن نِثارِ ما بِنماآیه ­هایی زِ مُصحَفِ یَزدانآیه­ هایی به مِثلِ « کَم تَرَکوا »آیۀ « کُلُّ مَن عَلَیها فانّ »بویِ میراثِ کُهنه می ­آیَداز حَوالی و طَرفِ شَهرستانبویی از جَنگهای بی ­حاصِلبویی از چِکمِه­ های « آرپاخان »چه خَبر از جَن خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...ادامه مطلب

سَفَری به فُرومَد اُمید صادقیدر گرماگرمِ سردی روزگار ، و تودرتوی پیشامدهای روز به ­روز ، برآن شدیم به فُرومَد سفری کنیم که پیش درآمدی باشد بر تفکّری و نظری هوشمندانه به گُذشته و آنچه باقی است ، برای برنامه­ ریزی و ترسیمِ نقشی بر آینده . پای به رَه نهاده بر شهر و روستا و آبادی بسیار گُذر کرده به جانبِ جنوب ؛ سیصد کیلومتر و اَندی تاختیم از دیار سر به­ داران گُذشته بر کَمَرگاه جادّۀ جدید به جادّه­ ای بر راست نظر اَفکنده اَندرون شدیم و پس از گُذر از راستی ابتدا ، بر دامنه ­های کوهستانی نه چندان بُلند امّا پُر پیچ و خَم . به سَمتِ دیار فَریُومَد رَوانه شدیم . در پسِ کوهِ زیبا و صَخره ­ای که گُذرگاه مُغولان و سَلجوقیان در پسینِ تاریخ بوده است . به سمتِ راستِ راه ، چند صد هکتار زمین را سبز نموده و به طَریقِ جَدید کِشت و زَرع می ­نمایند ، چرخهایی نُقره­ فامِ فِلزی که آب را ، این مایۀ زندگی را از دلِ گَرمِ زمین بیرون کشیده به صورتِ سردِ خاک می ­اَفشاند .بعدِ گُذر از راهی نه چندان طولانی از سر تپّه ­ای درود به سوسوی چراغهای شامگاهِ آبادی کرده و به دروازۀ روستای تاریخی ­ای رسیدیم که در اَعماقِ تاریخ ، بُزرگی داشته و اکنون به سیمای کُهَنش ، سازه­ هایی عَجیب و غَریب رُخ می­نماید . ای کاش می­شد زَخمهایی نَزَد بر این کُهَن دیار ، و اگر بَنا به بناکردن است . خارج از این پیکرۀ فَرتوت ، سازه و ساخته نمایند .فی الحال آنچه باقی است ترکیبی ناهماهنگ و ناخوشایند از دیدِ رهگُذر و لَمسِ تَنِ گَردشگر است . از ترکیب آهن و آجر و بتُن بر بدنی رَنجور که جُزیی باقی مانده است از کُلّی پُر اُبُّهّت از قرنِ هشتم . به درونِ این حَجمِ باوَرناپذیر خاکِ رُس و گَچ و کاهِ هزاران ساله که پای می ‌نهیم صدای ضَجّه آس خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...ادامه مطلب

سیّد اسماعیل صفوی فرزند سیّدعلیرضا ( 1283 ـ 25 / 6 / 1367 )پیرمرد رو به روی کوچۀ کوشک ( مدرسه ابتدایی / کنارِ کتابخانۀ فعلی ) کَفّاشی داشت ، یک بار که از مدرسه می ­آمدیم ، سیبِ کوچکی دستِ یکی از دانش ­آموزان بود ، با خودش بازی می ­کرد ، سیب را به هوا می­ انداخت و می ­گرفت . سیّد اسماعیل به آن دانش ­آموز گفت : من همسرم مریض است ، همان سیب را می ­فروشی ؟ آن دانش­ آموز گفت : یک تومان / ده ریال ، و او سیب را برای همسرش خرید . خدیجه لُطفیان فرزند سُلیمان ( 1 / 1 / 1306 ـ 2 / 9 / 1385 )خدیجه ( زن میرزا ابراهیم ) دُنبالِ مادر بُزرگم برای لَحافدوزی آمده بود بعد به مادرم گفت : دُختَه چو حَولی شِما دِرَخت نِدَره ؟مادرم گفت : ما باغ نداریم که بخواهیم از آنجا برای حیاطمان درخت بیاوریم و بکاریم !غُروب به عمومحمّد که در باغِ آنها کار می ­کرد یک درختِ میم / اَنگور سَنگَک داده بود که آن را داخلِ حیاط کاشتیم و سالها از سایه و اَنگورش استفاده می­ کردیم . اسماعیل صحرایی فرزند علی ( 1297 ـ 10 / 11 / 1384 )یک بار با محمّدرضا علیزاده معلّمِ دورۀ راهنمایی فُرومَد راه می ­رفتیم ، به چَنگۀ جای باغِ عِمارت ( بعد از شاه نِشین ) رسیده بودیم که اسماعیل صَحرایی از رو به رو آمد و با آقای علیزداه احوالپُرسی کرد بعد هم یک لَطیفه گفت : یک نفر بارِ هیزُمی داشت ، کسی به او گفت : اَیُّها الرَّجُل آن بارِ هَیمَه که بر حِمار مُترتّب کرده ­ای به چند دِرهم مُبایعه می ­کنی ؟ هیزُم فُروش که سر در نمی ­آورد چه می ­گوید ، چند بار پرسید : چه می­ گویی ؟ و آن مرد همین جُمله را تَکرار می ­کرد تا اینکه یک نفر گفت : می ­گوید : بارِ هیزُمَت چند ؟ خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...ادامه مطلب

اکبر عبّاسی ـ میثم مُرادی ایستاده از راست : سیّد محمود هاشمیانپور ـ اکبر عبّاسینشسته از راست : میثم مرادی ـ اسماعیل اصغرحسینیایستاده از راست : حسن شُکری ـ محمّد امینی و اکبر عبّاسیاز راست : داوود پیمان ـ ؟ ـ حسن شُکری ـ محمّد امینی ـ ردیف آخر : اکبر عبّاسی نشسته از راست : ابراهیم بهادری ـ ؟ ـ ایستاده از راست : ؟ ـ اکبر عبّاسی داوود پیمان ـ اکبر عبّاسی اکبر عبّاسی ـ داوود پیمانداوود پیمان ـ اکبر عبّاسیحسن یحیایی ـ عبّاس مختاری ـ اکبر عبّاسی اکبر عبّاسی ـ عبّاس مختاری خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...ادامه مطلب

زهرا بیگم میراحمدی ـ فرزند میریحیی ( 1298 ـ 25 / 2 / 1376 )یکی از زنانِ فامیل فوت کرده بود ، مادرم در مجلسِ عَزا نشسته بود ، من با بعضی دوستان پایین ­تر از مَزارِ سادات بازی می­ کردم ، بعضی زنان از مجلسِ عَزا بر می ­گشتند . من با یک نفر احوالپُرسی کردم که « زهرا بیگُم میراحمدی » هم شُروع به احوالپُرسی با من کرد . من هم پاسُخش را دادم ولی احساس کردم خیلی دارد می ­پُرسد ، وانگَهی این از مجلسِ عَزا آمده و مادرِ مرا آنجا دیده ، چِرا حالِ مادرم را از من می ­پُرسد ؟! تا اینکه یک روز مادرم گفت : زهرا بیگُم میراحمدی ( زنِ حَسنعَلی پشَندی ) به من گفته : کَربلا ! من پسرت را دیدم و از قَصد احوالپُرسی کردم ، هر چه هم پُرسیدم جواب داد ، می­ خواستم ببینم اینکه می ­گویند : پسرت از زنها بَدش می ­آید و با زنها صُحبت نمی ­کند ، راست است یا نه ؟ دیدم بی­ خود می­ گویند ، فقط پسرت موقع احوالپُرسی با زنها ، به زنها زُل نمی ­زند . همین !میرزا احمد میراحمدی فرزند میر یحیی ( 1301 ـ 7 / 1 / 1390 )من به طرفِ صَحرا می­ رفتم که میرزا احمد میراحمدی را بعد از مزارِ سادات جُلوِ حیاطِ شفیعی / عشرتی که مُهندِسانِ مَعدن اِجاره کرده بودند با چند کارگرِ دیگر دیدم ، سلام و خدا قُوّت و احتمالاً احوالپُرسی مختصری هم کردم و رفتم ، وقتی از باغ برگشتم ، میرزا احمد جُلو آمد و سلام و احوالپُرسی و روبوسی و مَعذرتخواهی کرد که دایی­ جان ببخشید من آن موقع شما را نشناختم ، بعد که پرسیدم گفتند شما هستی ، شَرمنده شدم که ما قوم و خویش هستیم چِرا شما را به جا نیاوردم ؟! گفتم : عیبی ندارد . گفت : نه ، ما پا به سنّ گُذاشته ­ایم ، مقداری از چشم انداخته ­ایم ، باید ببخشید .سیّدعبدالرّحیم هاشمی فرزند سیّدحسن ( 1300ـ 26 / 6 / 1379 )با خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...ادامه مطلب

حسن شَفیعی فرزند احمد ( 1 / 3 / 1343 ـ 10 / 11 / 1365 )من و حسن شفیعی ایّامِ امتحاناتِ خُردادماه سالِ چهارم متوسّطه در سبزوار مهمانِ سیّد مهدی میری می­ شدیم ، یک روز حسن شفیعی به من گفت : تو چِرا نمی ­روی یَخ بِخَری ؟ گفتم : من که هزینه­ اش را می ­دهم ؟گفت : ما هم هزینه­ اش را می ­دهیم ، چِرا نمی ­روی بخری ؟گفتم : من بَلد نیستم که از کُجا باید بِخَرم ؟گفت : این فلاکس را بردار ، برو آن طرفِ دروازه عراق ، یک مردی قالبِ یَخ دارد می ­فروشد ، بگو این کُلمَن را پُر کند ، پولش را بِده و بیاور .من هم این کار را کردم و یاد گرفتم !کربلا غُلام فلّاحپدرم در پاییز برای کَربلا غُلام فلّاح در باغَش کار می ­کرد . رفته بود از بالایِ درختِ توت ، خوشۀ اَنگور که بر شاخۀ بالای درختِ انگور مانده بود کَنده و آورده بود که ما بخوریم . من به اعتراض جُلوِ حیاط یک چالِه کَندم و اَنگورها را چال کردم که چِرا بدونِ اجازۀ صاحب باغ ، میوه آورده ­ای ؟ پدرم به کربلا غُلام این مطلب را گفته بود که مهدی با اَنگورهایی که من از باغِ شما آورده­ام چُنین کرده است ؟کربلا غُلام به من گفت : خُب ، نمی­ خواستی انگورها را بخوری به کسی می ­دادی ، چِرا مالِ خدا را حَرام کردی ؟! حاج رضا فلّاحیک روز پدرم که به خانۀ آمد با خودش می ­خندید ، گفت : شیخ رضا فلّاح ماشینش را جایِ مَزار پارک کرده ، با خودش بُلند بُلند صُحبت می ­کند می ­گوید : به من می ­گویند : چِرا برای خودت شاگِرد نمی ­گیری ؟! من خودم شادِرازم ، شاگرد چه می­ کنم ؟! خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...ادامه مطلب

حسنعلی مُنَجّمی فرزند حسین ( 20 / 3 / 1323 ـ 12 / 4 / 1392 )در کاهک اوّلِ جادّۀ فُرومَد با دو سه نفر دیگر منتظرِ ماشین ایستاده بودیم . حسنعلی مُنَجّمی با موتور آمد ایستاد گفت : هر کسی می­ خواهد ، بیاید سَوار شود با هم برویم . بعد مرا صدا زد ، مهدی بیا ، سَوار شو برویم ، من نزدیکش رفتم و گفتم : آخر موتور خیلی امنیّت ندارد ! گفت : به هر حال من کرایه نمی گیرم ، اگر دوست داری سَوار شو برویم . من هم سَوار شدم و با هم به فُرومَد آمدیم .علی­رضا یاقوتیان فرزند صفرعلی ( 1303 ـ 25 / 1 / 1372 )من در باغِ عمو روی درختِ انجیر بودم ، انجیر می ­خوردم که یک شاخۀ درخت شکست ، عمو آن طرفِ باغ بود ، رفتم و اطّلاع دادم ، خندید و گفت : شکستی ؟! بعد آمد جای درخت ، پدرم هم سر رسید ، با هم یک دوشاخه زیرش گذاشتند که خودش را نگه دارد .معصومه یاقوتیان فرزند صفرعلی ( ... ـ 29 / 6 / 1371 )بَرف آمده بود ، از پُشتِ بام به داخلِ حیاط ریخته و در داخلِ حیاط کُپّه کرده بودیم ، عمّه معصومه آمد خانۀ ما ، گفت : عمّه جان این برفها را بردارید که خانه ­تان خُنَک می ­شود ! گفتم : خانه ­مان خُنَک می ­شود ؟!گفت : ببین عَمّه ­جان ، اگر به جای برف ، همین قَدر آتش بود ، خانه ­تان گرم نمی ­شد ؟! خُب چه فَرق می­ کند ، آتش در کنارِ خانه ، خانه را گَرم می­ کند ، برف در کنارِ خانه ، خانه را سَرد می­ کند . خطّه فریومد/ فرومد (تاریخی،علمی،فرهنگی)...ادامه مطلب