سکّۀ اولجایتو

سِکّۀ اُولجایتو

... مُشتری نیز چُنانکه راهِ شَریعت است و حُکمِ یارغو به رَسمِ ثَمَنِ این مَسکَن و عادَتِ مآرنو مَبلَغِ کَذا عَدلی دوازده امامی اَعنی :

المُرتضَی وَ المُجتَبی وَ صِنوُه ـ ذاکَ الشَّهیدُ وَ هو کَالصُّبحِ اشتَهَر

وَ بَعدِهِ السَّجادُ وَ الباقِرُ ثُم ـ مَ الصّادقُ الصّدوقِ فی کُلِّ مَقَرّ

وَ بَعدِهِ الکاظمُ يَتلُوهُ الرَّضـی ـ وَ هو الرّضی بمقتضی سِرّ القدَر

ثُمَّ التَّقی وَ النَّقی وَ الزَّکی ـ وَ الحُجّة القائِم وَ هو المُنتَظَر

اَلمَضروب المَسکوک فی زمانِ السُّلطانِ العادلِ ، ظِلُّ اللّهِ فِی الارضِ ، ناصِرالعِباد ، حافِظ البِلاد ، غیاث الدُّنیا وَ الدّین اُولجایتو سُلطان مُحَمَّد ( دامَ عُمرُهُ )

تا بود با یک تَنِ حاضِر خطاب­­ ـ در زبانِ پارسی هر جای تو

پادشاهِ کامیابِ کامران ـ باد سُلطانِ جَهان اُولجایتو

مَجموعِ این ثَمَن که به قیمتِ عَدل مُقَوِّمان این وَطن ، بَهایِ آن مَسکَن بود بایعِ مَذکور در قَبض آورد و مُشتَری نیز ...

حَدائِق الوَثائق ، حَکیم الدّین فَریُومَدی ، ص 58